Hanuman Shatak is an excellent summary from Sundarkand (part of Ramayan). It is a 100 verse prayer in Gujarati.
શ્રીહનુમાનશતક
(રચયિતા: બળવંત ભાસ્કર)
એક વાર કૈલાસ પર, સમાધિસ્થ મહાદેવ
“રામ” કહીને જાગિયા, જોઈને હર્ષિત એવ. [૧]
પાર્વતીજી વંદન કરી, બોલ્યા કહેવું કાંઈ
“રામ જન્મ જગમાં થયો” કહેતા શિવ હરખાય. [ર]
ઘરતી ઉપર જન્મવા, દેવો લગાવે છે હોડ
સમીપ રહી શ્રીરામની, પૂરા કરશે કોડ. [૩]
હું પણ સેવક રામનો, બની જગે જન્મીશ
એ રીતે શ્રીરામનું, સામિપ્ય પામીશ. [૪]
દેવ! રામના જન્મનું, છે એક જ કારણ
મોક્ષ ગતિને પામશે, શિવભક્ત રાવણ. [પ]
રાવણને સંહારવા જશો કેમ હે શિવ?
કેમ મદદ કરશો કહો, ભક્તનો લેવા જીવ? [૬]
દેવી! જાણો છો તમે, સ્વરૂપ અગિયાર મુજ
દસને પૂજ્યા રાવણે, છાંડયું એક અપૂજ. [૭]
એ અપૂજ સ્વરૂપથી, કરી શકું હું યુદ્ધ
મદદ કરીશ શ્રીરામને, રાવણ કાર્ય વિરુદ્ધ. [૮]
શુક્લ પક્ષની પૂર્ણિમા, ચૈત્ર ને મંગળવાર
વાનર રૂપે અવતર્યા, કરવા જગ ઉદ્ધાર. [૯]
અંજનિ કેરી કુખથી, કેસરીરાય સુશીલ
પવનપુત્ર ત્યાં જન્મ્યા, બાળક રૂપ કપિલ. [૧૦]
ભૂખથી વ્યાકુળ એક દિન, હતા બાળ હનુમાન
દીઠો ઊગતા સૂર્યને, કર્યું ફળનું અનુમાન. [૧૧]
ઠેક લગાવી સૂર્યને, પકડવા ચાહે છે બાહુ
સૂર્યને ગળવા એ વખત, આવી ચડ્યો તો રાહુ. [૧૨]
સૂર્ય તરફ એણે પછી, કરી શરુ ઊડાન
વાયુ-દેવ ઠંડક લઇ, દોડ્યા ભૂલી ભાન. [૧૩]
સૂર્યે બાળક જોઈને, ઠારી દીધી નિજ ઝાળ
રથ ઉ૫૨ રમવા પછી, લાગ્યા વાનર બાળ. [૧૪]
સૂર્યને પકડ્યો વાનરે, મચ્યો છે હાહાકાર
ત્રણે લોકમાં એ વખત, થઈ ગયો અંધકાર. [૧૫]
છોડયો સૂર્ય કપીશ, ને ગયો પકડવા રાહુ
ઈન્દ્ર તરફ ભાગ્યો પછી, માંડ છોડાવી બાહુ. [૧૬]
રાહુ પૂછે ઇન્દ્રને, આ તો કેવો ન્યાય?
મારો હક છે એ, છતાં વાનર સૂરજ ખાય? [૧૭]
ઇન્દ્ર ચઢી ઐરાવતે, ગયા સૂરજની વહારે
ફળ ઐરાવત છે સરસ, એ જ ખાંઉ અત્યારે! [૧૮]
ઇન્દ્રએ વજ્ર ફેંક્યું, અને રાખી શક્તિનું માન
હનુભંગ થઈને પડ્યા, મલયગિરિ હનુમાન. [૧૯]
દેવોએ ભેગા મળી, કપીશ દઈ વરદાન
બળબુદ્ધિ ગુણ જ્ઞાનમાં, શિરમોર હનુમાન. [ર૦]
નટખટ બાળક રાજપુત્ર, પાછા વાનર મન
શક્તિશાળી પણ ખરા, કેમ કરે અધ્યયન? [ર૧]
એક વખત ઋષિ બધા, ત્રાસી દીધો શાપ
બળ સઘળું ભૂલી જશે, યાદ ન આવે આપ. [ર૨]
સૂર્યની પાસે જઈ કર્યો, વેદ તણો અભ્યાસ
વિધા પારંગત બની, આવ્યા કેસરી પાસ. [ર૩]
સરયૂ કાંઠે અવતર્યા, ત્રણ ભાઈ સાથે રામ
બાળલીલા જોઈ બન્યું, ધન્ય અયોધ્યા ધામ. [ર૪]
એક મદારી સાથમાં, વાનર જોયો ખાસ,
બાળ રામ હર્ષિત થયા, જોઈ કપીનો નાચ. [રપ]
હઠ લઈને બેસી ગયા, વાનર જોઈએ આ જ
મદારીને રાજી કરી, લઈ લીધા કપી રાજ. [ર૬]
આજ સુધી ખુદ નાચતા, હવે નચાવે રામ
મનોરંજન શ્રીરામનું, એ જ કપીશુનું કામ. [ર૭]
ઘણા દિવસ એવી રીતે, રહ્યા બનીને મિત્ર
રામ લખનને લઈ જવા, આવ્યા વિશ્વામિત્ર. [ર૮]
વાનર! સુગ્રીવ પાસ જઈ, રહો મળીશું ત્યાં જ
સુગ્રીવને મળનાર છે, કિષ્કિન્ધાનું રાજ. [ર૯]
જાવ કપી! સુગ્રીવની, કરો જઈને સેવ
આવું છું લીલા કરી, મળવા હું તતખેવ. [૩૦]
વાલીથી વિચલિત થઈ, સુગ્રીવ મંત્રીઓ સાથ
ઋષ્યમૂક પર્વત ઉપર, હનુમંત જાલ્યો હાથ. [૩૧]
રામ બનીને આવશે, જરૂર અહીંયાં સંત
સુગ્રીવ! એક દિન આવશે, બધાં દુખોનો અંત. [૩ર]
એક દિવસ જંગલ મહીં, જોઈ સશસ્ત્ર વ્યક્તિ
આઘેથી પામી ગયો, સુગ્રીવ એની શક્તિ. [૩૩]
વિરોચીત શરીર છે, જટાજુટ કોઈ સંત
લાગે છે આવી ગયો, વાલી કેરો અંત! [૩૪]
હનુમંત! બ્રાહ્ણ વેશ લઈ, જાવ કરો પરિચય
દુશ્મન જો ના હોય તો, મિત્ર કરો નિર્ભય! [૩૫]
બ્રાહ્મણ વેશે એ પછી, જઈને મળ્યા હનુમાન
શિષ્ટાચારપૂર્વક પછી, કહ્યું નિજ અનુમાન. [૩૬]
જોઈને મુખારવિંદ તેજ, જોઈ ધનુષ્ય ને બાણ
ક્ષત્રિય છો એનું, મને મળી ગયું પરમાણ. [૩૭]
ચરણકમળ જોઈ આપનાં, આવ્યો એ જ વિચાર
નક્કી બંને ભાઈઓ, છો કોઈ રાજકુમાર. [૩૮]
જટાજુટ જોઈ મને, લાગો છો ઋષિ પણ
લાગો છો સાક્ષાત, મને આપ નર-નારાયણ. [૩૯]
એવું પણ લાગે મને, પૂર્વ મળ્યા છે મન
પરિચય આપી આપનો, ધન્ય કરો ભગવન. [૪૦]
સાંભળીને મધુર વચન, બોલ્યા સુમિત્રાનંદ
દશરથ રાજકુમાર તે, આ છે કૌશલચંદ. [૪૧]
મૂળ રૂપે પગમાં પડી, પછી બોલ્યા હનુમાન
મંદમતિ હું કપીશ છું, માફ કરો ભગવાન. [૪ર]
બેઉ ખભે બે ભાઈને, બેસાડી તુરત
રામ-લખનને લઈ ગયા, ઋષ્યમૂક પર્વત. [૪૩]
રામ પરિચય મેળવી, ધન્ય બન્યો સુગ્રીવ
આ જ ખરેખર આવિયો, એના જીવમાં જીવ. [૪૪]
સાત તાડ વીંધી પછી, માર્યો વાલી રાય
કિષ્કિંઘાનું રાજ લઈ, સુગ્રીવ બહુ હરખાય. [૪૫]
વાનર ભાલુની કરી, સેના એકત્રિત
સીતાજીની શોધમાં, સૌએ લગાડ્યું ચિત્ત. [૪૬]
દક્ષિણમાં લંકા મહીં, હશે હતું અનુમાન
સુગ્રીવે નક્કી કર્યું, ત્યાં જાશે હનુમાન. [૪૭]
સીતાજીને આપજો, અંગૂઠી હનુમાન
કહેજો કરશે રામજી, લંકાને સમશાન. [૪૮]
જોઈ અંગૂઠી જાનકી, તુરત કરશે વિશ્વાસ
કહેજો ‘કરુણાનિધાન’નો, માતા હું છું દાસ. [૪૯]
સંપાતીથી મેળવી, અંગદ સિયની ભાળ
જલધી લાંધી કહો, કોણ જઈ શકશે તત્કાળ. [પ૦]
બળબુદ્ધિ ગુણ સહિત, શિવ કહે વૃદ્ધ જાંબવંત
રામ કાર્ય કરવા જ તે, ધર્યો જન્મ હનુમંત. [પ૧]
નિજતાનો પરિચય થતાં, ઊભરી શક્તિ અપાર
વાનર સેનાએ કર્યો, બજરંગનો જયકાર. [પર]
રામ કહીને ભીંસ દઈ, ઊડ્યા મારુતરાય
પવનપુત્રના જોરથી, પર્વત ટુકડા થાય. [૫૩]
ઊડતા જોઈ હનુમાનને, સાગરશ્રી મૈનાક
કહેવા લાગ્યો પાવનપુત્ર, ખાયલો થોડો થાક. [પ૪]
આગળ જાતા સુરસા, ઊભી રોકી રાહ
કહેવા લાગી ખાઉ હું, તુજને એ છે ચાહ. [પપ]
જાવા દે સુરસા મને, કરવા રામનું કામ
વળતા તું ખાજે મને, હમણાં કર આરામ. [૫૬]
રૂપ ધરી વિરાટ ને, સુરસા ખોલે મુખ
સૂક્ષ્મ રૂપ લઇ મુખમાં, પહોંચી આપ્યું સુખ. [પ૭]
માતા! ખાવો હોત તો, ખાઈ જ તે એ વાર
એથી નક્કી થાય છે, છું નહિ હું શિકાર. [પ૮]
કપિલ બૃદ્ધિ જોઈને, સુરસા રાજી થાય
રામબાણના વેગથી, હનુમંત આગળ જાય. [૫૯]
રાહુ માતા સિંહિકા, રહેતી સાગરમાંય
પડછાયો પકડી પછી, ઊડતાં પંખી ખાય. [૬૦]
આવા પાપી જીવને, હણવામાં શુ વાર
આજે હું આ જીવનો, કરતો જાઉ ઉદ્ધાર. [૬૧]
મારી એક થપાટ ને, પહોંચાડી યમલોક
રાક્ષસ સૌ આ જોઈને, રોવે પોકે પોક. [૬ર]
સૂક્ષ્મ રૂપ લઈને ગયા, લંકામાં મહાવીર
લંકિનીની નજરથી, છટકે કેમ શરીર? [૬૩]
લંકિની બોલી ઊઠી, ઊભો રહી જા ચોર
મારી દષ્ટિ હોય છે, અહીંયાં ચારે કોર. [૬૪]
રાજા તારો ચોર છે, રાવણ એનું નામ
નાના સૂના ચોર તો, કરે ન આવું કામ. [૬૫]
હરણ કરી મા જાનકી, લાવ્યો લંકા ઓર
ઉપરથી તું લંકિની! મને કહે છે ચોર? [૬૬]
એમ ક્હી માથા ઉપર, કર્યો મૃષ્ટિ પ્રહાર
યમના દ્વારે જઈ ઊભી, લંકિની તે વાર. [૬૭]
લંકામાં એને મળ્યું, હરિભક્તનું ઘર
બજરંગી પામ્યા હતા, ઘણો ઉચિત આદર. [૬૮]
દાંતની વચ્ચે જીભની, જેવી હાલત થાય
રામભક્ત હું વિભીષણ, એમ છું લંકામાંય. [૬૯]
અશોકવાટિકા મહીં, સીતામા છે કેદ
સાથે સાથે કહી દીધા, દશાનંદના ભેદ. [૭૦]
અંગૂઠી નાખી પછી, સીતાજીની સમીપ
રામનામને જોઈને, મનમાં પ્રગટ્યા દીપ. [૭૧]
કર જોડી બોલ્યો કપી, નથી માત હું ભૂત
માતાજી હુ આપનાં, ‘કરુણાનિધાન’નો દૂત. [૭૨]
સત્વર લેવા આપને, આવી પહોંચશે રામ
હું જઈને શ્રીરામને, આપીશ તવ પયગામ. [૭૩]
સીતા માતાએ ઘણાં, દીધા આશીર્વાદ
અજર-અમર હો ને, સદા રહો રામને યાદ. [૭૪]
ફળ લાગેલા જોઈને, તોડ્યાં વૃક્ષ અપાર
હણ્યો અક્ષયકુમારને, અશોક્વન મોજાર. [૭૫]
છન્દ્રજિત બંદી કરી, લઈ આવ્યો દરબાર
રાવણ બોલ્યો ક્રોધથી, પૂંછ જલે આ વાર. [૭૬]
સળગ્યું પૂચ્છ ને વાયુએ, કર્યો ઘણો સહકાર
લંકા સળગાવી બધી, થઈ ગયો હાહાકાર. [૭૭]
મહાવીર કૃપા થકી, થયો શનિ આઝાદ
લંકાની જે ગત થઈ, દુનિયા કરશે યાદ. [૭૮]
પૂંછ બુઝાવી સમુદ્રમાં, આવ્યા સીતા પાસ
ચૂડામણિ માએ દીધો, રઘુવીર માટે ખાસ. [૭૯]
સુધિ લઈને જાનકી, પરત ભયે મહાવીર
ડંકા જગમે બજ ગયા, જય જય જય કપીવર. [૮૦]
સેતુ બાંધ્યો રહી ગઈ, રામચંદ્રની વાત
ભીષણ યુદ્ધ લંકા મહીં, થયુ છન્દ્રજિત સાથ. [૮૧]
શક્તિ વાગી છાતીએ, મૂર્છા પામ્યો લખન
દ્રોણગિરિ બજરંગ જઈ, લઈ આવ્યા સંજીવન. [૮૨]
રસ્તો રોકીને ઊભો, કાળનેમિ વિકરાળ
પહોંચાડ્યો પરલોકમાં, બની કાળના કાળ. [૮૩]
ઔષધ સહિત દ્રોણગિરિ, આખો લિયો ઉખાડ
યુદ્ધ મહીં ખપ લાગશે, લઇ આવ્યા છે પહાડ. [૮૪]
અવધ ઉપરથી ઊડતા, વાગ્યું ભરતનું બાણ
સવાર પહેલાં પહોંચીને, બચાવ્યા લક્ષ્મણ-પ્રાણ. [૮૫]
લખન જિવાડયો તે સમે, હર્ષિત થઈ રઘુરાય
કહેવા લાગ્યા પવનસુત! ભરત સમો તું ભાઈ. [૮૬]
રાવણ રોળ્યો રણ મહીં, લકામા જે વાર
અવધ સમાચાર આપિયા, થયો રામ જયકાર. [૮૭]
અહીંરાવણે કપટ કર્યું, લઈ રામ-લક્ષ્મણ
મહાવીર પાતાળ જઈ, માર્યો અહીંરાવણ. [૮૮]
રામ બન્યા રાજા અને, પામ્યા સૌ ઉપહાર
સીતાએ હનુમાનને, દીધો મણિનો હાર. [૮૯]
મોતી તોડે એક-એક, ને ફેંકે છે બહાર
માતાજી ! આમાં નથી, દેખાતા સરકાર. [૯૦]
છાતી ચીરીને કર્યો, સભા મહી પડકાર
રામ-લખનને જાનકી, એ જ જીવન આધાર. [૯૧]
આ હનુમાન શતક તણો, પાઠ કરે જો નિત
બંધનમાંથી છૂટશે, કેદી માન સહિત. [૯૨]
નામ સમરતા પવનસુત, તરત બતાવે સાચ
નિક્ટ કદી ફરકે નહિ, ડાક્ણ-ભૂત-પિશાચ. [૯૩]
રિદ્ધિ સિદ્ધિ નવનિધિ, ભર્યા રહે ભંડાર
બજરંગીના નામનો, જે કરશે જયકાર. [૯૪]
ચોટ, મૂઠ કે મંત્ર તંત્ર, કામણ-ટુમણ હોય,
દુશ્મનના નહિ ચાલશે, કાવા દાવા કોઈ. [૯૫]
શનિ-પનોતી ના નડે, રહે દૂર ભય-શોક
પવનસુતની હાંક્થી, કાંપે ત્રણેય લોક. [૯૬]
મારુતિને જે ભજે, કૃપા કરે રઘુરાય
સુખ પામી આ લોકમાં, ભવસાગર તરી જાય. [૯૭]
શુક્લ પક્ષની પૂનમે, દિવસ મંગળવાર
પાઠ કરે આ શતક્નો, એનો બેડો પાર. [૯૮]
કાળી ચૌદશે શતકથી, સિદ્ધિ મળે નિશંક
કરે શનિવાર એકવીસ, રાજા બને હોય રંક. [૯૯]
દિલહર શતક ચરણ ધરી, કહે ભક્ત ‘બળવંત’
સહાય સદા રહેજો તમે, રામદૂત હનુમંત. [૧૦૦]
