Durga Saptashati 13th Chapter explains Varadaan to Suratha & Vaisya – bestowing of boons to Suratha and Vaisya.
सुरथवैश्योर्वरप्रदानं नाम त्रयोदशोऽध्यायः ॥
ध्यानं ओम् बालार्क
मंडलाभासं चतुर्भुजं त्रिलोचनम्।
पाषाण्कुश वरभीतिर्धारयंतीं शिवं भजे ॥
ऋषिरुवाच ॥ 1॥
एतत्ते कथितं भूप देवीमहात्म्यमुत्तमम्।
एवमप्रभा स देवी ययेदं धार्यते जगत ॥2॥
विद्या तथैव क्रियते भगवद्विष्णुमाय:।
तय त्वमेष वैश्यश्च तथैवण्ये विवेकिनः ॥3॥
तय त्वमेष वैश्यश्च तथैवण्ये विवेकिनः।
मोह्यन्ते मोहिताश्चैव मोहमेष्यन्ति चापरे ॥4॥
तमुपैहि महाराज शरणं परमेश्वरीम्।
अराधिता शैव नृणां भोगस्वर्गपवर्गदा ॥5॥
मार्कण्डेय उवाच ॥6॥
इति तस्य वाचः श्रत्वा सुरथः स नाराधिपः।
प्रणीपत्य महाभागं तामृषिं संशितव्रतम् ॥7॥
निर्विणोतिममत्वेण राज्यपहारेणं च।
जगम सद्यस्तपसे सच्च वैश्यो महामुने ॥8॥
संदर्शनार्थमंभया न#006च;पुलिन मस्थित:।
स च वैश्यस्तपस्तपे देवी सुक्तं परं जपं ॥9॥
तौ तस्मिन पुलिने देव्याः कृत्वा मूर्तिं महिमायम्।
अर्हानां चक्रतुस्तस्यः पुष्पधुपग्नितर्पणैः ॥10॥
निराहारौ यथाहारौ तन्मनस्कौ समाहितौ।
ददातुस्तौ बालिंचैव निजगात्रसृगुक्षितम् ॥11॥
एवं समाराध्यतोस्त्रिभिर्वर्षैर्यात्मनोः।
परितुष्टा जगद्धात्री प्रत्यक्षं प्राहा चण्डिका ॥12॥
देव्यूवाचा॥13॥
यत्प्रार्थ्यते त्वया भूप त्वया च कुलानन्दन।
मत्तस्तत्प्राप्यतां सर्वं परितुष्ट ददामिते॥14॥
मार्कण्डेय उवाच॥15॥
ततो वावरे नृपो राज्यमविभ्रंशन्यजन्मनि।
अत्रैवाच च निजं राज्यं हताशत्रुबलं बलात्॥16॥
सोऽपि वैश्यस्ततो ज्ञानं वावरे निर्विणमानसः।
मामेत्यहमिति प्रज्ञाः सज्गाविच्युति कारकम्॥17॥
देव्यूवाच॥18॥
स्वल्पैरहोभिर नृपते स्वं राज्यं प्रापस्यते भवन।
हत्वा रिपुन्नशलितं तव तत्र भविष्यति॥19॥
मृतश्च भूयः सम्प्राप्य जन्म देवद्विवस्वतः।
सावर्णिको मनुर्नम भवन्भुवि भविष्यति॥20॥
वैश्य वार्य त्वया यश्च वरोऽस्मत्तोऽभिवाञ्चितः।
तं प्रयाच्चामि संसिद्ध्यै तव ज्ञानं भविष्यति॥21॥
मार्कण्डेय उवाच
इति दत्वा तयोर्देवि यथाखिलशितां वरम्।
भभुवंतरहिता सद्यो भक्त्या ताभ्यामभिष्टुता॥22॥
एवं देव्य वरं लब्ध्वा सुरथ: क्षत्रियर्षभ:।
सूर्यजन्म समासाद्य सावर्णिर्भविता मनुः॥23॥
इति दत्वा तयोर्देवि यथाभिलाषितं वरम्।
बभुवंतरहिता साध्यो भक्त्या ताभ्यामभिष्टुता॥24॥
एवं देव्य वरं लब्ध्वा सुरथ: क्षत्रियर्षभ:।
सूर्यजन्म समासाद्य सावर्णिर्भविता मनुः॥25॥
.क्लिं ओं.