Amar Asha | અમર આશા – a Gujarati Poem by Manilal Nabhubhai Dvivedi

કહીં લાખો નિરાશામાં, અમર આશા. છુપાઈ છે;

ખફા ખંજર સનમનામાં, રહમ ઊંડી લપાઈ છે. – કહીં

જુદાઈ જિંદગીભરની, કરી રો રો બધી કાઢી;

રહી ગઈ વસ્લની આશા, અગર ગરદન કપાઈ છે. – કહીં

ઘડી ના વસ્લની આવી, સનમ પણ છેતરી ચાલી;

હજારો રાત વાતોમાં, ગમાવી એ કમાઈ છે. – કહીં

જખમ દુનિયા જબાનોના, મુસીબત. ખોફનાં ખંજર;

કતલમાંયે કદમબોશી, ઉપર કયામત ખુદાઈ છે. – કહીં

શમા પર જાય પરવાના, મરે શીરીં ઉપર ફરહાદ;

અગમ ગમની ખરાબીમાં, મજેદારી લૂંટાઈ છે. – કહીં

ફના કરવું ફના થાવું, ફનામાં શહ્ સમાઈ છે;

મરીને જીવવાનો મંત્ર, દિલબરની દુહાઈ છે. – કહીં

ઝહરનું નામ લે શોધી, તુરત પી લે ખુશીથી તું;

સનમના હાથની છેલ્લી, હકીકતની રફાઈ છે. – કહીં

સદા દિલના તડપવામાં, સનમની રાહ રોશન છે;

તડપતે તૂટતાં અંદર, ખડી માશૂક સાંઈ છે. – કહીં

ચમનમાં આવીને ઊભો, ગુલો પર આફરીં થઈ તું;

ગુલોના ખારથી બચતાં, બદનગુલને નવાઈ છે. – કહીં

હજારો ઓલિયા મુરશિદ, ગયા માશુકમાં ડૂબી;

ન ડૂબ્યા તે મૂઆ એવી કલામો સખ્ત ગાઈ છે. – કહીં

– મણિલાલ નભુભાઈ દ્રિવેદી